intensus

intensus
in-tendo, di, tum and sum, 3, v. a. ( part. intenditus, Fronto, Fer. Als. 3, 11 Mai.), to stretch out or forth, extend.
I.
Lit.
A.
In hunc intende digitum, hic lenost, point in scorn, Plaut. Ps. 4, 7, 45:

dextram ad statuam,

Cic. Att. 16, 15:

alicui manus,

Sen. Clem. 1, 25:

bracchia,

Ov. M. 10, 58:

manus,

id. ib. 8, 107:

jubet intendi bracchia velis,

Verg. A. 5, 829:

intenta bracchia remis, id. ib, 5, 136: ventis vela,

id. ib. 3, 683:

nervos aut remittere,

Plin. 26, 10, 62, § 96:

cutem,

id. 8, 35, 53, § 125:

jamque manus Colchis crinemque intenderat astris,

Val. Fl. 8, 68.—
B.
To bend a bow, etc.:

ballistam in aliquem,

Plaut. Bacch. 4, 4, 58:

arcum,

Verg. A. 8, 704:

intentus est arcus in me unum,

Cic. Sest. 7, 15.—
C.
To aim or direct at a thing:

tela in patriam,

Cic. Prov. Cons. 9:

tela intenta jugulis civitatis,

id. Pis. 2:

sagittam,

Verg. A. 9, 590:

telum in jugulum,

Plin. Ep. 3, 9.—
D.
To stretch or spread out; to stretch, lay or put upon a thing:

tabernacula carbaseis intenta velis,

pitched, Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; 2, 5, 31, § 80:

sella intenta loris,

Quint. 6, 3, 25:

stuppea vincula collo Intendunt,

Verg. A. 2, 237:

duro intendere bracchia tergo,

i. e. to bind with the cestus, id. ib. 5, 403:

locum sertis,

encircled, surrounded, id. ib. 4, 506:

vela secundi Intendunt Zephyri,

swell, fill, id. ib. 5, 33:

intendentibus tenebris,

spreading, Liv. 1, 57, 8.—
II.
Trop.
A.
To strain or stretch towards, to extend:

aciem acrem in omnes partes intendit,

turns keen looks on every side, Cic. Tusc. 4, 18, 38:

aciem longius,

id. Ac. 2, 25, 80:

quo intendisset oculos,

whithersoever he turns his eyes, Tac. A. 4, 70:

aures ad verba,

Ov. P. 4, 4, 36: cum putaret licere senatui, et mitigare leges et intendere, to stretch, i. e. increase the rigor of, Plin. Ep. 4, 9, 17:

numeros intendere nervis,

Verg. A. 9, 776 (per nervos intentos, Forbig.); cf.:

strepitum fidis intendisse Latinae,

Pers. 6, 4.—
B.
Esp.
1.
To direct towards any thing, to turn or bend in any direction:

digna est res ubi tu nervos intendas tuos,

Ter. Eun. 2, 3, 20:

intendenda in senem est fallacia,

id. Heaut. 3, 2, 2:

ut eo quo intendit, cum exercitu mature perveniat,

Cic. Mur. 9: iter, to direct one ' s course:

ad explorandum quonam hostes iter intendissent,

Liv. 31, 33, 6:

a porta ad praetorem iter intendit,

id. 36, 21:

coeptum iter in Italiam,

id. 21, 29, 6; 27, 46, 9.— Absol.:

quo nunc primum intendam,

whither shall I turn? Ter. And. 2, 2, 6.—
2.
Intendere animum, to direct one ' s thoughts or attention to any thing: quaero enim non quibus intendam rebus animum, sed, etc., Cic. Fragm. ap. Non. 329, 6:

parum defigunt animos et intendunt in ea, quae, etc.,

id. Ac. 2, 15, 46:

quo animum intendat, facile perspicio,

id. Verr. 1, 3;

Liv. praef. 9: intentus animus tuus est ad fortissimum virum liberandum,

Cic. Phil. 11, 9:

oculi mentesque ad pugnam intentae,

Caes. B. G. 3, 26:

in ea re omnium nostrorum intentis animis,

id. ib. 3, 22:

intendere animum in regnum Adherbalis,

Sall. J. 20, 1:

ad bellum animum intendit,

id. ib. 43, 2:

animum studiis et rebus honestis,

Hor. Ep. 1, 2, 36:

considerationem in aliquam rem,

Cic. Inv. 2, 33:

omnes cogitationes ad aliquid,

Liv. 40, 5:

omnium eo curae sunt intentae,

Liv. 9, 31; id. 25, 9:

ad scribendum animum, oculos, manum,

Plin. Ep. 7, 27, 7: ubi ingenium intenderis, valet, Sall. J. 51, 3:

eruditionem tuam,

Plin. Ep. 7, 27, 14. —
3.
Hence, intendere alone, to urge on, incite:

intenderant eum ad cavendi omnia curam tot auditae proditiones,

Liv. 24, 37:

aliquem ad custodiae curam,

id. 21, 49:

vis omnis intendenda rebus,

Quint. 10, 7, 21.—
4.
To enlarge, spread, extend, magnify:

intendetur socordia, si nullus ex se metus aut spes,

Tac. A. 2, 38:

amici accendendis offensionibus callidi, intendere vera. adgerere falsa,

exaggerated, id. ib. 2, 57;

4, 11: gloriam,

id. ib. 4, 26;

12, 35: tormentum,

Cels. 4, 15 init.
C.
Absol., to turn one ' s attention to, exert one ' s self for, to purpose, endeavor, intend:

pergin, sceleste, intendere hanc arguere?

Plaut. Mil. 2, 4, 27 Brix:

quod est tibi ante explicandum, quam illuc proficiscare, quo te dicis intendere,

Cic. de Or. 2, 42:

quod ubi secus procedit, neque quod intenderat, efficere potest,

Sall. J. 25, 10:

quocumque intenderat,

id. ib. 74, 2; cf. id. ib. 64, 1;

102, 1: genera lectionum, quae praecipue convenire intendentibus, ut oratores fiant,

Quint. 10, 1, 45:

ad nuptias,

Just. 13, 6.—
(β).
With inf.:

quo ire intenderant,

Sall. J. 107, 7:

altum petere intendit,

Liv. 36, 44.—
D.
Intendere se, to exert one ' s self, prepare for any thing:

se ad firmitatem,

Cic. Tusc. 2, 23:

se in rem,

Quint. 4, 1, 39: qui se intenderunt adversarios in ejus tribunatum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2.—
E.
Intendere animo, to purpose in one ' s mind, to intend:

si C. Antonius, quod animo intenderat, perficere potuisset,

Cic. Phil. 10, 4, 9.—
F.
To maintain, assert:

eam sese intendit esse,

Ter. Eun. 3, 3, 19.—Esp., as leg. t. t., to aver, maintain, assert as a plaintiff in court:

quo modo nunc intendit,

Cic. Quint. 29, 88: si quod intendit adversarius tuus, probationibus implere non possit, Vet. cujusd. Jurec. Consult. 6, 16 Huschke; Dig. 10, 4, 9, § 6. —
G.
To threaten with any thing, to seek to bring upon, to afflict with:

alicui actionem perduellionis,

Cic. Mil. 14:

alicui litem,

id. de Or. 1, 10:

periculum in omnes,

id. Rosc. Am. 3:

crimen in aliquem,

Liv. 9, 26:

injuriarum formulam,

Suet. Vit. 7:

probra et minas alicui,

Tac. A. 3, 36:

metum intendere,

id. ib. 1, 28.—
H.
Intendere in se, to contemplate one ' s self: quid sit Deus: totus in se intendat, an ad nos aliquando respiciat, Sen. Q. N. praef. 1.—
I.
Intendere alicui, to be intended for a person, Stat. S. 3 praef.—
K.
In rhet., to premise, to state as the proposition of a syllogism, Quint. 5, 14, 10.—
L.
In gram., to make long, to use (a syllable) as long:

primam syllabam intendit, tertiam corripuit,

Gell. 13, 22. 18. — Hence, P. a. in two forms.
1.
inten-tus, a, um.
A.
On the stretch, strained, bent:

arcus,

Cic. Sen. 10, 37; Plin. 8, 8, 8, § 26.—
B.
Attentive to, intent upon, waiting for something.
(α).
With dat.:

quem pueri intenti ludo exercent,

Verg. A. 7, 380:

intentus recipiendo exercitui esse,

Liv. 10, 42, 1.—
(β).
With abl.:

aliquo negotio intentus,

Sall. C. 2; id. ib. 4; 54.—
C.
Absol., eager, intent:

at Romani domi militiaeque intenti festinare,

Sall. C. 6, 5:

senatus nihil sane intentus,

id. ib. 16, 5:

intenti exspectant signum,

Verg. A. 5, 137:

intenti ora tenebant,

id. ib. 2, 1:

totam causam quam maxime intentis, quod aiunt, oculis contemplari,

Cic. Fl. 11:

intentaque tuis precibus se praebuit aure,

Tib. 4, 1, 132. — Comp.:

intentiore custodia aliquem asservare,

Liv. 39, 19.— Sup.:

cum intentissima conquisitione ad triginta milia peditum confecisset,

Liv. 29, 35:

intentissima cura aliquid consequi,

Quint. 10, 1, 111:

haec omnia intentissima cura acta,

Liv. 25, 22, 4. —
D.
Strict:

intentum et magnis delictis inexorabilem scias,

Tac. A. 12, 42:

intentius delectum habere,

Liv. 8, 17:

intentiorem fore disciplinam,

Tac. A. 12, 42.—
E.
Raised:

intento alimentorum pretio,

Tac. H. 1, 89. —
F.
Of speech and style, vigorous, nervous:

sermo,

Cic. de Or. 1, 60, 255:

pars orationis,

id. ib. 2, 52, 211. — Adv.: in-tentē, with earnestness, attentively, intently:

pronuntiare,

Plin. Ep. 5, 19:

audire,

Quint. 2, 2, 13.— Comp. (cf. intense):

cum delectus intentius haberetur,

Liv. 8, 17:

et quo intentius custodiae serventur,

id. 25, 30, 5:

apparare proelium,

id. 8, 1:

se excusare,

Tac. A. 3, 35:

premere obsessos,

id. ib. 15, 13:

adesse alicui rei,

id. ib. 11, 11.— Sup.:

exspectans intentissime,

Lampr. Elag. 14. —
2.
intensus, a, um.
A.
Stretched, [p. 976] tightened, tight: per intensos funes ire, Sen. de Ira, 2, 13.—
B.
Violent:

intensior impetus,

Sen. Ira, 2, 35:

virtus in mediocribus modice intensior,

Nazar. Pan. ad Const. 23, 2.—
C.
Attentive; sup., Aug. Ep. 56 al.— Adv.: intensē, violently; comp.: intensius, Fronto de Fer. Als. 3 Mai.; Schol. Juv. 11, 15; sup.:

intensissime,

Aug. Mor. Eccl. 19.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • intense — [ ɛ̃tɑ̃s ] adj. • 1265, rare av. XVIIIe; bas lat. intensus ♦ Qui agit avec force, et par ext. Qui dépasse la mesure ordinaire. ⇒ extrême, 1. fort, grand, vif. Froid intense. Lumière intense. ⇒ 2. cru. Un bleu intense. ⇒ vif. Circulation intense.… …   Encyclopédie Universelle

  • intenso — (Del lat. intensus.) ► adjetivo 1 Se aplica a los fenómenos o efectos que comportan mucha intensidad, fuerza o energía: ■ frío intenso; intenso trabajo. SINÓNIMO agudo fuerte 2 Se refiere a lo que da lugar a un gran efecto o a uno muy perceptible …   Enciclopedia Universal

  • Intensität — Ausmaß; Stärke; Grad * * * In|ten|si|tät [ɪntɛnzi tɛ:t], die; , en: Maß, in dem etwas vorhanden oder ausgeprägt ist: die Intensität ihrer Bemühungen, Gefühle; die Intensität des Schmerzes, der Empfindung, der Strahlung; die Intensität, mit der… …   Universal-Lexikon

  • intens — INTÉNS, Ă, intenşi, se, adj. Foarte tare, viu, puternic. – Din fr. intense. Trimis de valeriu, 21.07.2003. Sursa: DEX 98  INTÉNS adj., adv. 1. adj. mare, puternic, strălucitor, tare, viu. (O lumină intens.) 2. adj. v. viu. 3 …   Dicționar Român

  • entesar — (Derivado de tieso.) ► verbo transitivo 1 Aumentar la fuerza o intensidad de una cosa. SE CONJUGA COMO pensar 2 Poner una cosa tirante: ■ entesar los cabos. SINÓNIMO atirantar * * * entesar (del lat. «intensus», tenso) 1 tr. *Atirantar …   Enciclopedia Universal

  • Плакучая горная танагра — Плакучая горная танагра …   Википедия

  • Intensität — »Heftigkeit, Stärke; Wirksamkeit; Eindringlichkeit«: Das Substantiv ist eine Neubildung des 18. Jh.s – vielleicht unter Einfluss von frz. intensité – zu lat. intensus (s. u.). – Das Adjektiv intensiv »eindringlich; stark; gründlich;… …   Das Herkunftswörterbuch

  • intensiv — Intensität »Heftigkeit, Stärke; Wirksamkeit; Eindringlichkeit«: Das Substantiv ist eine Neubildung des 18. Jh.s – vielleicht unter Einfluss von frz. intensité – zu lat. intensus (s. u.). – Das Adjektiv intensiv »eindringlich; stark; gründlich;… …   Das Herkunftswörterbuch

  • intensivieren — Intensität »Heftigkeit, Stärke; Wirksamkeit; Eindringlichkeit«: Das Substantiv ist eine Neubildung des 18. Jh.s – vielleicht unter Einfluss von frz. intensité – zu lat. intensus (s. u.). – Das Adjektiv intensiv »eindringlich; stark; gründlich;… …   Das Herkunftswörterbuch

  • Intensivum — Intensität »Heftigkeit, Stärke; Wirksamkeit; Eindringlichkeit«: Das Substantiv ist eine Neubildung des 18. Jh.s – vielleicht unter Einfluss von frz. intensité – zu lat. intensus (s. u.). – Das Adjektiv intensiv »eindringlich; stark; gründlich;… …   Das Herkunftswörterbuch

  • Bogen — 1. Aus schlaffem Bogen fliegt kein Pfeil. Holl.: Slappe bogen zijn krachteloos. (Harrebomée, I, 76.) 2. Den Bogen bricht Spannen und Nachlassen den Zorn. – Körte, 670. 3. Der Bogen ist gespannt, aber der Pfeil ist noch im Köcher. Holl.: De boog… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”